Dusty Heirlooms

Dusty heirlooms

In the green room 

And light and darkness

Together

Whatever

You choose will be yours

My grandmother instructs the woman to open up

The boxes in the dark

Without any light to

Give purpose to the past.

By Sini

ΕΦΥΓΕΣ·

Γεμάτο το τασάκι αποτσίγαρα

Και το μπουκάλι κονιάκ άδειο

Δεν κάπνιζα, μα τώρα καπνίζω

Για να ’χω κάτι από τη γεύση των φιλιών σου.

Δεν έπινα, μα τώρα πίνω

Για να ‘χω κάτι από τη γεύση των χειλιών σου.

Έφυγες·

Σαν απ’ το πιάνο μια μελωδία

Που ‘χες συνθέσει το εννέα

Και που την έλεγες «αμαρτία»

Και τραγουδούσαμε παρέα!

                                                                     Παδιού Ιωάννα 

ΑΣΤΕΡΙΑ

Τώρα ο ήλιος έχει πια αποσυρθεί

Και το φεγγάρι κυβερνάει τη γη

Της νύχτας την απόλυτη σιωπή

Σπάνε των αστεριών οι στεναγμοί

Τ’αστέρια λάμπουν μ’ ένα φως που χρυσαφίζει

Και τ’ αεράκι φρεσκάδα μυρίζει

Τ’ αστέρια φωτίζουν, και στου φωτός τους τα δίχτυα

έχει πιαστεί σα γοργόνα η νύχτα

Καθώς το φως τους πάει στ’ ακρογιάλι

Έχουνε πάει για ύπνο κι οι γλάροι

Και στα βουνά περήφανος ο αετός

Παραδίδεται στων αστεριών το φως

Και το ίδιο φως γλυκά μας χαϊδεύει,

 μας μπερδεύει, μας σαγηνεύει

Και καθώς πάνω μου φωτίζει

 μια ελπίδα με κατακλύζει

Τ’ αστέρια είναι το σημάδι

 πως δεν θα νικήσει το σκοτάδι

Ο ήλιος αρχίζει να λάμπει και πάλι

Κι η νέα μέρα ευθύς προβάλει

Το κάθε αστέρι χάνεται, σβήνει

 μα θέλω τόσο πολύ να μείνει

Η μέρα φόβους με γεμίζει,

 όμως η νύχτα τους γκρεμίζει

Μα δεν πτοούμαι, δεν με ψαρώνει

γιατί το ταξίδι ποτέ δεν τελειώνει

…η νύχτα πάντα θα ζυγώνει…

     Παδιού Ιωάννα